viernes, 22 de febrero de 2013

Scary movie 3



Director: David Zucker
Música: James L. Venable
Sonido: Jason W. Jennings

Esta pélicula parodia unha serie de peliculas de terror, basada sobretodo no filme “the ring”.

Escea:Pelea de almohadas con pamela anderson

Personajes: Becca (Pamela Anderson), Kate (Jenny McCarthy).

A escea comeza cun plano exterior dunha casa aparentemente antiga, fai tormenta, é noite. Aquí temos o típico tópico de casa tenebrosa o que nos parodia dende un principio que vai pasar algo malo ou va a ver un final tráxico, tan só porque estcoitamos a treboada. Escoitanse de fondo o sonido da choiva e dos tronos.
No plano interior da casa móstranos unha habitación onde aparecen dúas colexialas bastante maduritas. Aquí se quere parodiar o tópico das rubias guapas, artificiais... son tontas, xa que unha de elas está facendo un encrucillado e non sabe responder preguntas tan sinxelas como “que dí a vaca?” tamén nótase o superficiais que son, danlle moita máis importancia a que a tv poida dañar ás súas moléculas de siliconas, a que poida dañar as súas neuronas.
Cando Becca lle di a kate que as súas móleculas de silicona están en perigro, esta mediante un intento fallido intenta apagar a televisión, aquí volve a aparecer o tópico de rubias tontas, xa que tiña o mando ó revés e non sabía sair de aquela situación. Nesta parte aparece unha música incidental, de carácter psicolóxico: o director quere transmitirnos esa sensacion de medo ou tensión que estan a sentir as personaxes mediante unha música anenpática porque utiliza unos stingchords que non teñen nada que ver coa a escea, a música representa unha parte de terror e esa parte máis ben é graciosa.
Cando resolven o conflicto que tiñan coa televisión empezan a falar dun video, que é a trama da pelicula, Becca lle pregunta a Kate se escoitou falar de alquel video, e Kate moi convencida pensou que refiriase a un video aparentemente porno e mentres vai enumerando os sucesos que pasaban nese video aparece de fondo unha música psicolóxica cun caracter anenpático, suponse que a pregunta sobre aquela película de terror era para añadir suspense o filme pero a súa superficialidad fai que se desvien do tema, así que a atención que debían producir os trémolos de violín quedan fora de lugar: a súa intensidade vai aumentando segun vai describindo máis cousas, é un son anempático, volve a suceder o mesmo que antes aparece unha música que corresponde a unha escea de terror cando enrealidade é de risa.
Despois de que Kate acabara co seu monólogo Becca lle explica ó video ó que referíase: un suposto video que cando o ves unha voz tenebrosa chámache dicindo que en sete día vas morrer.
Aquí parece que a música que volvese a repetir o de antes unha música psicolóxica que vai aumentando segun becca vai falando, nun primeiro momento parece que a música é empática xa que Becca está contando algo que pode dar medo pero esa sencion de empatía desaparece cando Kate lle di que vio o video cun tal Josh e Becca dalle máis importancia a que esta estivera con Josh a que vera aquel video que podería costar a súa vida. aquí porén ademáis de ser psicolóxica é empática porque córtase abruptamente cando Becca interrumpe a narración de Kate.
No seguinte plano aparece unha esecea moi graciosa: Un tópico de pelea de almohadas entre dúas amigas, pero lléndose ó extremo de pegarse con todo o que vean por diante, mentres soa unha canción, música incidental, que é unha típica música pop preexistente que acompaña esceas de camaredería e complicidade.
Mentres xogan a pegarse, soa o teléfono que de unha maneira seca interrumpe a música, aparece un plano das dúas chicas andando moi despacio a buscalo, cunha música psicolóxica de fondo que apenas te das conta por el comentario cómico que fai Kate en un momento supostamente de tensión. os trémolos de violín acompañando a loira tonta por un corredor a oscuras é un dos máis habituais tópicos do cinema de terror.
Cando Kate colle o teléfono aparece unha voz moi tenebrosa e pásalleo a Becca, volve aparecer a música de continuidade que vai aumentando e ten un carácter psicolóxico que da unha sensación de suspense ate que volve a suceder unha escea cómica xa que era a súa propia nai a que chama.
Kate vaise e un relampago parece que apaga as luces da casa e a chamada córtase, esto fai un efecto cómico xa que primeiro escoitamos o relámpago é pouco despois o sting chord en este momento son empáticos porque o feito de que unha tormenta corte a luz recórdanos ó tópico de peliculas de medo. Becca comeza a preguntar por Kate, escoitase o sonido dunha porta aberta, volve a aparecer esa música de tensión que danos esa sensacón de terror, aparecen de novo os trémolos de violín e notas soltas que van en crescendo e se cortan abruptamente cando logra pecha-la porta ,que como é habitual ó final acaba comicamente. Tamen cando descubre o loro é dalle medo aparece outro crescendo de cordas. Becca sube as escaleras moi lentamente cunha música psicolóxica. volve ser o uso dos tópicos trémolos do cine de terror no corredor con carácter cómico, a música é seria pero parodiada. Nesta parte aparece unha música acorde coa imaxe, xa que prodúcenos medo, tensión... Cando Becca entra na habitación sigue esa música que nos provoca suspense, e cada vez máis va aumentando a intensidade, cando Becca empeza a dicir: kate estas ben? as notas soltas en agudos tamén son moi empregadas no cinema de terror, para vincular o sons infantís, pero sen resolver musicalmente
Agora é cando próducese outra vez unha escea anenpática, parece que a escea vai ser de medo pero cando Becca le empeza a preguntar a súa amiga dunha cor extraña, coa boca excesivamentete aberta e o peor cando se lle cae a cabeza lle sigue preguntando se está ben xa nos provoca unha escea cómica.
Pasa o mesmo coa ultima parte cando Becca sen querelo ve o video que mato a súa amiga, volve a aparecer a música Psicolóxica, que parece que a escea é de terror pero nos fai cambiar de opinion o seu enfoque as tetas.

Andrea

No hay comentarios:

Publicar un comentario