miércoles, 29 de enero de 2014

Las audiciones de ayer

Por si tenéis curiosidad y os apetece volver a escuchar alguna, estas son las audiciones que escuchamos ayer.


viernes, 24 de enero de 2014

Comiendote a besos Rozalén

Introducción con voz y piano, tiene un ritmo lento.

1ª ESTROFA
La entrada de la primera estrofa la marca una nota arrastrada en el bajo y después sigue la batería.
Se sigue con la dinámica de la instrucción, podemos apreciar que estamos en un ritmo de 3/4, por el ritmo que marca la batería

2ª ESTROFA
Al inicio de esta estrofa se aprecia una cadencia bastante interesante, porque lo que esperaríamos es que se iniciase el estribillo, sin embargo esa cadencia da paso a la segunda estrofa. Tiene un carácter de estribillo en la primera parte y cuando continúa, vuelve al ritmo inicial.

ESTRIBILLO
Se caracteriza por el cambio de dinámica que se produce con respecto a las estrofas anteriores, en el estribillo el ritmo es más rápido, se pasa de una figuración lenta a una más rápida, hay corcheas, podemos apreciar el ritmo de una pandereta, esta le da un matiz interesante al ritmo. En esta parte el ritmo se vuelve más solido, tiene más carácter y es más contundente en la segunda parte de este estribillo se puede apreciar en la caja de la batería y en el bajo.

3ª ESTROFA
volvemos a tener un cambio de dinámica, se vuelve al ritmo lento de las estrofas iniciales y se aprecia otra cadencia que parece que la canción va a terminar pero en realidad sigue con estrofa. Hay unos acordes de la guitarra que coincide con el bombo de la batería. Lo que es verdaderamente relevante de esta estrofa son las cuerdas, en las cuerdas se puede apreciar un cambio de dinámica, al principio hay una melodía lenta pero después pasa a acompañar haciendo un ritmo con corcheas y más rápido.

2º ESTRIBILLO
Este estribillo presenta la misma estructura que el anterior pero en la primera parte se puede apreciar como un ritmo más descontinuo en la batería mientras que en la segunda parte la batería ejecuta un redoble y da lugar al ritmo continuo que teníamos anteriormente en el estribillo anterior. Se vuelve a apreciar el ritmo sincopado en el bajo y la caja de la batería.

FINAL
El final de la canción se caracteriza por tener un ritmo, se puede apreciar la intimidad entre el piano y la voz de la cantante, en el piano se pueden oír las escalas pentatónicas que realiza y también es interesante el plato de la batería que se utiliza para adornar al final.

Jennifer


jueves, 23 de enero de 2014

8- La pasión según San Mateo. J. S. Bach

Nos sirve esta entrada para recordaros que para la próxima semana, viernes, día 31, hay que entregar el comentario de La Pasión según San Mateo. Creo que la información suministrada es suficiente para hacerlo con corrección.

Para consultas, este es el descriptor colgado en la ciug. La pasión según San Mateo, ciug.

En clase ha surgido el tema de las versiones aquí os enlazo varias versiones diferentes del número 1 de la Pasión según San Mateo para que escojais la que más os guste.


La de Harnoncourt de Teldec. Harnoncourt que desapareció hace un par de años es uno de los grandes pioneros del historicismo




la grandiosa de Karl Richter de 1971, se corresponde con el momento álgido de la Alta fidelidad, de las versiones grandiosas y muy "románticas" en cuanto a la forma de ser interpretadas,  también




Y esta versión historicista de Herreweghe. Me gustaría que compararais el número de intérpretes de esta versión con respecto a la de Richter.



viernes, 17 de enero de 2014

ORDINARY LOVE DE U2

  • GRUPO
U2 é unha banda de rock que procede de Dubín e que se formou no ano  1976 a través de Bono (o cantante do grupo). A banda está formada por 4 membros que son  Bono (voz) The Edge (guitarra, teclado e voz), Adam Clayton (baixo) e Larry Mullen (batería). O xénero post-punk foi a raíz do son do grupo pero máis tarde  empezaron a incorporar un estilo máis particular que se pode apreciar na textura musical de The Edge e  na voz expresiva de Bono, pero foi no estancamento musical que sufriu este grupo  a finais dos anos 80 cando a banda decide tomar influencias do pop, da música electrónica, do dance e do rock alternativo para conseguir o son tan personalizado que posúen . As letras das cancións deste grupo sóense centrar en temas persoais ,de xusticia  social e da paz. Esta banda caracterízase por ter un elevado número de ventas e incluirse no Salón da fama do rock.


  • CANCIÓN
A canción que vamos a escoitar a continuación titúlase ‘’Ordinary Love’’ de U2. A canción presenta a seguinte estructura:
Introducción  A canción comeza con uns efectos no teclado e unhas notas na guitarra mentres que no baixo aprecianse as tónicas da melodía con notas agudas finalmente incorporanse os acordes da melodía no teclado,crease unha atmósfera con estes elementos.
1º estrofa  nesta parte intervén a voz cantando a primeira estrofa da canción e seguese coa atmósfera anterior, ao longo da estrofa podese apreciar como o baixo cambia o seu rexistro,agora fai a liña rítmica con notas máis graves e hai un elemento audiovisual interesante con respecto a un dos acordes do teclado e a gota de tinta que cae no papel e é que cando se escoita o acorde no teclado cae ao mesmo tempo esa gota de tinta no papel
1ºRetrouso  no retrouso é interesante observar o cambio de ritmo que se produce a un ritmo máis dinámico con respecto ao anterior por parte do teclado e do baixo pero o son segue a ser o mesmo.
Pequena parte instrumental esta parte caracterizase polos acordes que executa o teclado podemos observar que dun ritmo lento con figuración de larga duración pasa a un ritmo máis rápido emprega corcheas e tamén se caracteriza pola incorporación da batería na canción tamén e interesante o cambio do ritmo que se produce no baixo a un ritmo máis rápido tamén
2º Estrofa Nesta parte volvese a incorporar a voz cantando outra estrofa, séguese coa atmósfera anterior,podemos  apreciar que cara ao final da estrofa resalta o son da guitarra con unas notas agudas.Antes do retrouso podemos observar como decrece o ritmo para volver con forza no seguite retrouso
2º Retrouso A diferencia que podemos apreciar entre o primero retrouso da canción e o 2º retrouso é que este último ten un carácter máis sólido, isto prodúcese polo ritmo rápido e polos efectos dos instrumentos, neste retrouso cobra importancia o son da guitarra a cal marca as notas máis importantantes da canción, realiza una función semellante á do baixo pero con notas máis agudas
Solo de guitarra  Nesta parte pódese apreciar o son tan característico da guitarra deste grupo, a guitarra realiza un punteo, o rítmo da canción segue a ser o mesmo, pódese apreciar que no baixo prodúcese un cambio con respecto ás notas, segue co mesmo ritmo pero con notas diferentes, na segunda parte do punteo o baixo executa corcheas  nun rexistro máis agudo mentres que a guitarra fai sons de longa duración, outro elemento que chama a atención son algún sons procedentes do teclado.
Final da canción  A canción remata co retrouso que escoitamos antes do solo de guitarra, é dicir co 2º retrouso  ata que o volumen da canción vai decrecendo pódese apreciar de novo o punteo da guitarra pero esta vez de forma incompleta porque a canción vai baixando o volumen e non chega a rematar.
  • INFORMACIÓN DA CANCIÓN
A canción ordinary love está incluída na banda sonora do  filme Long Walk to freedom, este filme está inspirado na vida de Nelson Mandela.
O videoclip desta canción e a letra son moi simbólicos xa que se relacionan con aspectos da vida de Nelson Mandela. A aparición das letras que van aparecendo ao longo do vídeo representa a dificultade do amor permanente, isto ten que ver coa relación tan boa que tivo Nelson Mandela con Winnie (a que foi a súa esposa) mentres estivo no cárcere pero cando foi liberado a xente fixo que ese amor desaparecese entre eles. O desvanecemento das letras significa que cando as cousas se van non sempre se produce unha ruptura de inmediato porque se desvanecen de diferentes formas e maneiras.
Outro elemento importante son as portas dos elevadores que aparecen no vídeoclip que representan a celda onde estivo encarceado Nelson Mandela.
Ao comezo do vídeo podemos observar un efecto de time-lapse xa que se produce un efecto de que o tempo pasa moi rápido, hai outro time-lapse cando aparece o retrato de Nelson Mandela tanto a primeira vez como no final, o retrato de Nelson Mandela simboliza o vínculo que ten a canción con este personaxe.


  • SIGNIFICADO DA LETRA
O tema principal da canción de ordinary love  é o amor, as frases que aparecen escritas sobre os distintos espazos do vídeo eran fragmentos dalgunhas das cartas que Nelson Mandela lle mandaba cando estaba no cárcere a Winnie, a banda de U2 decidiu facer unha canción coas frases das cartas que Nelson Mandela lle mandou a Winnie. Como xa dixemos ao principio o tema principal é o amor, mais non é o único que se intenta transmitir, outro tema que aparece é o tema do amor común e iso ten que ver coa política, en concreto coa cidadanía a cal fixo que a relación amorosa de Nelson Mandela e Winnie se destruíse e tamén representa á xente que estivo no cárcere  inxustamente e o sufrimento que pasaron todas esas persoas.
  • POR QUE  ME GUSTA?
U2 é una banda que me gusta polo son tan característico da guitarra e tamén porque en moitos dos seus temas créanse atmósferas musicais moi interesantes. A voz do cantante paréceme unha voz particular e moi persoal.

Esta canción é simple mais gústame pola combinación de acordes que se empregan, o contraste de figuracións en algunhas partes e sobre todo pola temática da letra.

Patricia




jueves, 16 de enero de 2014

Podcast Pasión segun San Mateo

Tal vez un poco tarde, pero ya os había avisado que seguro que esta semana también habría podcast. Este es un podcast que os tiene que resultar muy interesante; ya que analiza una de las obras que entrán en selectividad. Y además es una de las obras más hermosas de la historia de la música. Sé que no a todo el mundo se lo parece en una primera escucha, pero hacedlo sin prejuicios y tal vez alguno lo descubra.

Fecha de entrega, próximo lunes, si no me equivoco, 27 de enero, aquí el podcast, y aquí el cuestionario

viernes, 10 de enero de 2014

9. Lascia ch´io Pianga.G. F. Haendel


El hermoso aria da Capo Lascia ch´io pianga de la ópera Rinaldo de G. F. Haendel nos resulta muy conocida, ya que la hemos escuchado en clase más de una vez porque es la banda sonora que acompaña a esta emotiva escena de Farinelli.




Observaréis que la mayoría de las versiones están cantadas por Sopranos, pero mi favorita ya sabéis que es la de Philippe Jaroussky

Os dejo el enlace a las partituras y del descriptor de las PAAU

Y otro vídeo que nos ayuda a seguir la partitura

jueves, 9 de enero de 2014

"STUBBORN LOVE" (The Lumineers)

THE LUMINEERS

Es un grupo estadounidense de folk rock originario de Denver, Colorado. Este grupo está integrado por: Wesley Schultz (voz, guitarra), Jeremiah Fraites (batería, percusión, mandolina, coros) y Neyla Pekarek (cello, coros, mandolina, piano). Se trata de un grupo humilde, que nace de la nada y crece y se hace reconocer gracias a sus éxitos musicales. Su éxito comienza con la canción “Ho Hey”, la cual gusta a grandes productores. En el año  2012 fueron nominados a dos premios Grammy.

CANCIÓN

TÍTULO
“Stubborn Love”, que podemos traducir por “Amor Testarudo”

VÍDEO

El vídeo que propongo es el segundo vídeo oficial que se publica, en febrero del 2013. Con este vídeo nos adentramos en la historia de una niña  que se va con su madre tras la separación de sus padres. Durante el viaje en coche, ve las cosas que le sucede a otra gente y  va rememorando algunos momentos, algunos felices y otros no tanto. El grupo hace una breve aparición en el vídeo como artistas callejeros.

TEMA

En mi opinión, por lo que puedo deducir de la letra, se trata de una relación en la que ella ha engañado y ese es el motivo de su separación pero, a pesar de esto, él todavía la quiere, recuerda todo lo que vivieron juntos y el amor aún sigue ahí. Durante los estribillos de la canción, se repite numerosas veces la frase “mantén tu cabeza en alto, mantén tu amor”, es decir, que a pesar de todo, no se rinda nunca.

ESTRUCTURA

La canción empieza con una breve introducción instrumental en la que el cello lleva la melodía, acompañada de unos acordes de guitarra y algunos golpes de percusión. Después de esta pequeña introducción entra la voz, una voz masculina acompañada en algún momento por coros femeninos que escuchamos muy lejanos, y con la voz comienza la primera estrofa. Habrá tres estrofas antes de llegar al estribillo, después de éste irán otras dos estrofas, a las que seguirá el último estribillo, llegando así al final de la canción. Durante las estrofas, se le da bastante importancia al acompañamiento de la guitarra. Sin embargo, durante el principio del estribillo podemos escuchar una parada del acompañamiento, dejando sonar sólo la voz con algún golpe de percusión y los pizzicatos del cello que después se convierten en notas largas. En el minuto 3:35 cambia el tempo y disminuye el acompañamiento de nuevo para dar una sensación conclusiva, pero se queda en una simple sensación, ya que en el minuto 3:51 retoma el tempo anterior y el acompañamiento vuelve también con la misma fuerza de antes. La canción acaba con una parte únicamente instrumental, al igual que la introducción, en la que el cello lleva la melodía de nevo.

¿POR QUÉ ME GUSTA?

En esta canción, lo que me ha llamado la atención y me ha gustado no ha sido su letra, su significado, ni lo que dice, sino su estilo, la diferencia con el resto de canciones actuales. Me gusta el conjunto de instrumentos que utiliza, la mezcla del cello con el acompañamiento de la guitarra en la mayor parte de la canción y la percusión marcando el tempo. Su musicalidad, como frasean la melodía. En rasgos más generales, y refiriéndome más al grupo, me gusta la voz del cantante, es una voz sencilla, que no ornamenta mucho sus canciones, no se mueve en un ámbito muy amplio, pero tiene un toque muy personal que le proporciona un carácter especial a todas sus canciones.


ENLACES






Nereida.